کاشت موی طبيعی دارای يکسری محدوديت های بالقوه می باشد که يکی از مهمترين آنها محدود بودن تعدادجلسه های قابل انجام کاشت مو در هر فرد است. علت اين محدوديت آن است که تعداد موهای قابل برداشت ازمنطقه دهنده مو بيشتر از حد مشخصی نمی باشد (حدود 10 – 8 هزار تار مو).
فرد متقاضی کاشت موی طبيعی معمولاً در ذهن خود دارای يکسری تصورات و پيش داوری ها از کاشت موی طبيعی و نتايج آن است که با واقعيات بسيار فاصله داشته و لازم است که ذهنیت وی با معاينه صحيح و مشورت روشن شده و متوجه واقعيت های امر گردد.

شماری از تصورات غلط عامه مردم در مورد کاشت موی طبيعی و نتايج آن در ذيل آورده شده است:

با کاشت موی طبیعی می توان موهای اندکی کم پشت را پرپشت ترکرد

در کاشت مو یک گرافت از طريق ايجاد يک شکاف بسيار ظريف وارد پوست می شود. اين سوراخ (با اينکه بسيارکوچک است) به هرحال فضايی را اشغال می کند. اگر منطقه مورد نظر کاملاً طاس باشد هيچ مشکلی بوجود نخواهدآمد. ولی اگربخواهيم پیوند مو را درلابلای موهای موجود (بخصوص اگر اين موها ضخيم و باکيفيت باشند) انجام دهيم لازم است که فضای کافی در بین موها وجود داشته باشد تا بتوان آن شکاف را ايجاد نمود.

در حقيقت تا زمانی که بيشتراز 50 درصد از تراکم موها کاسته نشده است بدليل ناکافی بودن فضای (خالی ازمو) در بين موهای موجود فرد نمی توان در میان آنها شکاف ايجاد کرد و اگر هم به زور اين کار را انجام دهيم اولاً ممکن است به ريشه موهای اطراف آسيب وارد شود و ثانياً حتی اگرآسيبی به ريشه موهای اطراف وارد نشود اين ريشه ها مزاحم ريشه موی کاشته شده بوده و لذا در حين درآمدن موی کاشته شده به احتمال زياد کيست مويی و جوش های چرکی بدفرم ايجاد می گردند. اين ضايعات موجب اختلال در بيرون آمدن موهای کاشته شده گرديده و نتايج کاشت مو را خراب می نمایند.

بنابراين منطقی است که کاشت موی طبيعی را زمانی انجام دهيم که حداقل 50 درصد از موهای يک منطقه از سر دچار ريزش شده اند تا بتوان پیوند مو را بدون مشکل انجام داد و فرد هم از نتايج آن لذت ببرد.

با کاشت موی طبيعی می توان تراکمی شبيه تراکم موهای کاملاً طبيعی (خدادادی) ايجاد کرد

در کاشت موی طبيعی شکاف های بسيار ظريفی برای قراردادن گرافت ها در پوست منطقه طاس ايجاد می گردد. اگر اين شکاف ها خيلی به همديگر نزديک باشند پوست بين آنها پاره شده و دو شکاف کوچک تبديل به يک شکاف بزرگ می شود که چيز مطلوبی نيست. لذا مجبوريم يک فاصله حداقلی را رعايت کنيم. فاصله فوق حدود 3-2 برابر فاصله بين موهای با تراکم عادی بوده و به همين نسبت هميشه تراکم موهای کاشته شده در جلسه اول کمتر از تراکم موهای عادی است. 

در جلسات بعدی می توان اين فاصله را کمتر و کمترنمود (البته با توجه به محدوديت تعداد موهای قابل برداشت از پشت سر) ولی به هرحال هيچگاه از نظر فاصله بين موها مانند موهای طبيعی نخواهدشد و بالطبع تراکم کاملاً شبيه موهای طبيعی هم بوجود نخواهدآمد. 

تراکمی که می توان بطور معمول در جلسه اول کاشت مو ايجادکرد 35 – 30 گرافت در هر سانتيمتر مربع است که آن را می توان در جلسات بعدی به 50 – 45 افزايش داد. تبليغات رسانه ها بخصوص مطبوعات و کانال های ماهواره ای مبنی بر ایجاد تراکمی شبيه تراکم موی عادی (و گاهی بيشتر از تراکم موی طبيعی !) شيادی محض بوده و صحت ندارد.

يک فرد طاس تا هر چند جلسه که بخواهد می تواند کاشت مو انجام دهد

کاشت موی طبيعی دارای يکسری محدوديت های بالقوه می باشد که يکی از مهمترين آنها محدود بودن تعدادجلسه های قابل انجام کاشت مو در هر فرد است. علت اين محدوديت آن است که تعداد موهای قابل برداشت ازمنطقه دهنده مو بيشتر از حد مشخصی نمی باشد (حدود 10 – 8 هزار تار مو).
بعنوان يک اصل کلی فقط تا حدی می توان از موهای منطقه دهنده مو برداشت کرد که آسيبی به منطقه برداشت وارد نشده، پوست تحمل برداشت را داشته باشد و در ضمن نمای ظاهری آن هم بدشکل و بدفرم نشود. 

بنابراين مشخص می شود که حتی در بهترين شرايط تعداد موهای قابل دسترس برای کاشت در منطقه طاس محدود می باشد. حداکثر موی قابل برداشت در یک جلسه FUT   چهار تا پنج هزار تار مو (معمولاً  4 – 3 هزار) و در یک جلسه به روش FIT بسته به مشخصات پوست و موی فرد پنج تا شش هزار تار مو (معمولاً 5 – 4 هزار) می باشد.

اغلب بيماران پس از يک جلسه کاشت موی طبيعی موفقيت آميز و با مشاهده تراکم کمتر از طبيعی درمنطقه کاشت درخواست کاشت موی مجدد را در همان ناحيه می کنند با اين تصورکه تراکم موهای کاشته شده بيشتر و بيشترگردد. اگرچه از نظرتئوری اين کار عملی می باشد ولی يک نکته ظريف درآن وجود دارد. کاشت موی مجدد مستلزم برداشت دوباره مو از منطقه دهنده است و با اين کار تعداد موهای موجود در بانک موی فرد کمتر و کمترمی شود. با کم شدن اين موها ديگر مويی برای کاشت موی بعدی درمناطق طاسی که در آينده بوجودمی آيند (که حتماً اين اتفاق می افتد زيرا ريزش موی مردانه يک روند رو به جلو و دائمی است) باقی نمانده و بعداً مشکلاتی از نظر زیبایی برای بيمار بوجود می آيد.

تصور کنيد که برای فرد3 – 2 بار کاشت مو در جلوی سرانجام دهيم تا تراکم بسيار خوب بوجود آيد و طبيعی است که تعداد موهای قابل برداشت از بانک موی پشت سر هم به شدت کاهش پيدا می کند. پس از گذشت چند سال موهای قسمت های عقب منطقه کاشته شده دچار ريزش موی مردانه شده و نياز به کاشت مو پيدا می کنند ولی متأسفانه مويی در پشت سر نمانده تا اين کار را انجام دهيم. پس به عنوان يک اصل بايستی هميشه در برداشت مو از ناحيه دهنده جانب احتياط را رعايت کرد و برای آينده هم ذخيره ای باقی گذاشت.

کاشت موی طبيعی سرطان زا است

اين مسئله به هيچ عنوان صحت ندارد و اصولاً ماهيت انجام کار در کاشت موی طبيعی طوری است که هيچ ارتباطی با عوامل سرطان زای پوست ندارد. مهمترين عوامل دخيل در سرطان پوست عبارتند از: ژنتيک، برخی مواد معدنی مثل آرسنيک و سيليکون، اشعه آفتاب، هيدروکربن های کارسينوژن و بعضی از بيماری های ارثی.

پس از کاشت موی طبيعی سردردهای بدی بوجود می آيد

با متدهای قديمی (که از لوازم غيرظريف استفاده می شد) گاهی سردردهايی پس از کاشت مو بوجود می آمد ولی با تکنيک های مدرن امروزی و بهره گيری از ابزار میکروسکوپیک و بسيار ظريف اين مسئله منتفی شده است. 

درحقيقت اگر فرد دچار سردردهای ميگرنی باشد با کاشت موی طبيعی ميزان سردرد وی کاهش پيدا می کند. البته در 2-1 شب اول پس ازکاشت مو امکان وجود سردرد خفيف (مثل هر عمل ديگر) می رود که با مسکن های معمولی به سرعت برطرف شده و مشکل خاصی پيش نمی آيد.

با کاشت موی طبيعی از ريزش موهای موجود فرد (موهايی که در حال حاضر وجود دارند) هم جلوگيری خواهد شد

مشخص است که کاشت مو برای وضعيت فعلی طاسی بيمار انجام شده و درمان دیگری جز تجويز داروهايی مثل ماينوکسيديل و فيناسترايد (اگر اثر کنند) برای ریزش موهای موجود فرد نمی توان انجام داد . ريزش يا عدم ريزش موهای فرد در آينده در رابطه با وضعيت ژنتيکی وی بوده و ارتباطی با کاشت موی فعلی ايشان ندارد.

 لازم به ذکراست که اگر کاشت مو توسط افراد فاقد صلاحيت علمی برای انجام اين کار حساس انجام شود احتمال آسيب رسيدن به موهای موجود فرد وجود داشته و ممکن است اين موها دچار ريزش شوند ولی در هر حال ريزش موی ژنتيکی وی تحت الشعاع قرارنمی گيرد و سيرخود را طی می کند.
 
تا هر مقداری که فرد تمايل داشته باشد می توان خط رويش مو در جلوی سر را پايين آورد

خط رويش مو درجلوی سر درحقيقت يک نوارباريک از پوست سربوده که حد فاصل پوست بدون موی پيشانی با پوست کاملاً پرموی نواحی پشت اين نواراست. طراحی اين خط يکسری محاسباتی داردکه رعايت آنها برای حصول نتيجه خوب و طبيعی بسيارمهم است. ازخط رويش مودرجلوی سرتا انتهای چانه را می توان به سه قسمت مساوی تقسيم کردکه عبارتنداز:

الف) ازخط رويش مو تا ناحيه بين دو ابرو
ب) ازناحيه بين دو ابرو تا نوک بينی
ج) ازنوک بينی تا انتهای چانه.

اين فواصل بطور نرمال 9 – 7 سانتيمترمی باشند. رعايت دقيق اين محاسبه درطبيعی نشان داده شدن خط موی جديدی که برای بيماردرست می شود، نهايت اهميت را دارا می باشد.

فاکتورهايی که درطراحی مناسب و صحيح خط موی جلوی سرازسوی پزشک لحاظ می شوند عبارتنداز:
ميزان و نوع ريزش موی سر، سن فرد، شکل کلی سربيمار، احتمال ريزش مو درآينده (و لذا نياز به جلسات بعدی کاشت مو) و انتظارات بيمار. اصرار بيماربه پايين آوردن زياده ازحد اين خط يا گردکردن بيش از معمول آن موجب غيرطبيعی شدن موهای جلوی سرمی گردد و نمای خوبی ندارد. اکثر بيمارانی که با خط موی پيشنهادی متخصص پوست موافقت ندارند، وقتيکه موها درآمدند نظرشان عوض شده و متوجه می شوندکه آن موقع حق با پزشک معالجشان بوده است. 

در هرحال اگر هم پس ازدرآمدن موها نارضايتی وجودداشته باشد، هميشه می توان آن را پايين ترآورد يا گردتر نمود ولی اگر اين خط از ابتدا بد طراحی شود اصلاح آن بسيار مشکل و گاهی غيرممکن است. طراحی خط موی جلوی سر مطلبی است که اغلب وقت زيادی را گرفته و در مورد محل و شکل آن بايد به اندازه کافی با بيمار مشورت شود و هيچگاه درخواست های غيرمنطقی اشخاص موردموافقت قرارنگيرد.

به طورکلی بهتراست که درطراحی خط مو محتاط عمل نموده زيرا هميشه مي توان بعداً خط مو را پايين ترآورد ولی بالاتربردن آن خيلی  مشکل است. بيماران كم سن معمولاً درخواست خط موی پايين تر ازحد نرمال دارند ولي بايستی گفت كه ممكن است يك خط موی پايين برای سن 20 سالگي مناسب باشد ولی برای سن 40-30 سالگی زشت و غيرعادی است. 

اغلب قانع كردن فرد از اين نظرمشكل است. بخصوص بيماران کم سن دارای ريزش موی شديد در صحبت با پزشک نرمش کمتری نشان داده و رسيدن به تفاهم با آنها دشوار است زيرا اين گروه سنی درباره محل مناسب خط موی جلوی سربرداشت نادرستی داشته وچون به شدت نگران وضعيت فعلی خودهستند نمی توانند در موردآينده خود تصوردرستی داشته باشند.

تعداد موهای برداشته شده ازمنطقه دهنده پس ازکاشت درمنطقه طاس بيشترمی شود و تراکم آن به مرور زمان افزايش می يابد.

تعداد موهای هرفرد پس از تولد زياد نشده و با گذشت زمان بصورت نرمال کاهش هم پيدامی کند. بنابراين هرتعداد موکه کاشته شود همان مقدار درمی آيد و تغييری درتعدادآنها بوجود نخواهدآمد.

موها را می توان از پوست سر برداشت و در آزمايشگاه آنها را تکثير نمود

اين مسئله فعلاً در حد تحقيقات و آزمايشگاه بوده و کاربرد عملی پيدا نکرده است. تحقیقاتی که در حال حاضر انجام می شود بیشتر روی این موضوع تکیه می کنند که تعدادی از موهای پشت سر فرد را گرفته و سلول های زایای ریشه مو را از آن ها جدا می کنند. سپس این سلول ها درمحیط کشت آزمایشگاه تکثیر پیدا کرده بطوريکه تعداد آنها به صدها هزار می رسد و در ضمن آنها را با عناصر دیگر ترکیب می کننند تا قدرت رشد آنها افزايش پيدا کند. بعداً این سلول ها به صورت زیر جلدی در نواحی طاس تزریق می شوند. 

سلول های تزریق شده تبدیل به موهای جدید گردیده و طاسی فرد برطرف می شود. به اين متد جديد درمانی، روش  FCI گفته می شود. اين روش جديد می تواند هم برای رشد و ضخيم شدن مجدد موهای ضعيف  شده قبلی فرد مورد استفاده قرار گرفته و هم باعث رشد موهای جديد در مناطق کاملاً طاس و بدون مو گردد. نظر به اينکه در اين روش محدوديت تعداد موهای قابل کاشت وجود ندارد لذا اين اميد هست که بتوان در يک فرد کاملاً طاس که فقط دارای تعداد اندکی مو در پشت سرش است، يک سر پر از مو بوجود آورد. با اين متد همچنين می توان برای خانم های دارای ريزش مو بصورت گسترده و پخش نيز کاشت مو انجام داد. البته تا رسیدن به نتیجه مطلوب هنوز راه زیادی باقی مانده و این تکنیک در حال حاضر کاربرد عملی پیدا نکرده است.

از موی نواحی ديگر (بجز پشت و اطراف سر) شامل ريش، زيربغل، منطقه تناسلی، سينه، پشت، شکم و دست و پامی توان به عنوان منطقه دهنده استفاده کرد

موهای مناطق مختلف بدن دارای تفاوت های ساختاری و اساسی با يکديگربوده و لذا نمی توان از موی هر ناحيه از بدن بجای موی سر استفاده کرد. بهترين مو برای کاشت درمناطق طاس سر، موی ناحيه مشخصی ازپشت و اطراف سرمی باشد. موهای نواحی ديگراگرچه ازنظرتئوری می توانند مورد استفاده قرارگيرندولی به دلايل زير به درد اين کار نمی خورند:

الف) برداشت مو از اين نواحی برای بيمار بسيار مشکل و دردآور بوده و ناراحتی زيادی ايجادمی نمايد.

ب) اسکار(جوشگاه) محل برداشت مو از نواحی ديگر برخلاف پشت سر(که درزيرخواب موهای بالای محل برداشت مخفی می شود) مخفی نشده لذا هميشه آشکاراست.

ج) رشد موهای نواحی ديگرنسبت به موهای سراغلب کمتراست، اين موها معمولاً نازک و دارای رنگدانه کمی بوده و بطورکلی از نظرمشخصات رشدی و ظاهری تفاوت های زيادی با موهای سرداشته و لذا عمدتاً مناسب کاشت مو در سرنمی باشند.

د) ميزان هرزرفتن (پِرت) موهای نواحی ديگرهم در زمان برداشت و هم درحين کاشت نسبت به موهای پشت سربالاتراست.

به اين دلايل بهتراست هميشه ازموهای پشت سربه عنوان بانک مو استفاده نماييم و فقط در موارد استثنایی از موهای بدن استفاده کرد.

از موی ديگران می توان برای کاشت مو استفاده کرد

به دليل عدم تطابق خصوصيات بافتی و سيستم ايمنی ما بين انسان های گوناگون درصورت استفاده ازموهای شخص ديگراين موها پس زده می شوند و نمی گيرند.

غالباً اين سؤال پيش می آيدکه چرا پيونداعضا ديگربدن مانندکليه، قلب و غيره پس زده نمی شود؟ جواب اين است که اولاً احتمال پس زده شدن پيوند درمورد سايراعضا بدن هم وجود داشته و بالا است و ثانياً بيمار برای جلوگيری ازدفع عضو پيوند زده شده بايستی تا آخر عمرداروهای ضدسيستم ايمنی مصرف کند. يکی از عوارض مصرف اين داروها ريزش مو است ولی چون بيماربه عضو پيوندزده شده نيازدارد و ادامه زندگی وی وابسته به وجود عضو پيوندی است لذا مجبور است ريزش مو را تحمل نمايد ولی درمورد پيوند مو اين مسئله صدق نمی کند.

کاشت موی طبيعی را می توان در هر سنی انجام داد

با توجه به اينکه ريزش موی مردانه يک فرآيند دائمی و رو به گسترش می باشد و با درنظرگرفتن محدوديت هايی که درکاشت موی طبيعی وجود  دارد بهتراست زمانی اينکار را انجام دهيم که اولاً به اندازه کافی از موها ريخته شده باشد (تا به کاشت مو جواب خوبی بدهد) و ثانياً ريزش موی شخص به يک مرحله پايدار و تقريباً ثابتی رسيده باشد. حداقل سنی که معمولاً برای انجام کاشت موی طبيعی درنظرگرفته می شود 30-25 سالگی است.

بايد بگذارم تا کاملاً طاس شوم و بعد برای کاشت مو مراجعه نمايم

اين سؤالی است که اکثرمردان جوان مبتلا به طاسی خفيف ازپزشک می کنند. پاسخ به اين پرسش به فاکتورهای گوناگونی مثل سن بيمار، شدت و نوع طاسی، تاريخچه خانوادگی طاسی و بسياری عوامل ديگرداشته ولی بطورکلی بهتراست تصميم گيری را بعهده متخصص پوست خود گذاشته و اگر متخصص پوست به شما توصيه کردکه اين کار انجام داده و يا بالعکس آن را به تعويق بيندازيد حتماً گوش کرده و در صحبت های وی ترديد ننماييد.

کاشت مو با استفاده از ليزر بهتر از کاشت موی معمولی است

برخی از پزشکان پس از انجام کاشت مو از ليزر برای بهبودی سريعتر زخم های موجود استفاده می کنند ولی ليزر ارتباطی به تکنيک برداشت و کاشت مو که مهمترين قسمت های کاشت موی طبيعی را تشکيل داده و نتايج کاشت مو به انجام درست آنها وابسته است، نداشته و اگر کسی ادعا می کند که با استفاده از ليزر برای شما کاشت موی بهتری انجام می دهد، قصد فريب شما را داشته و ادعای ايشان کذب می باشد.